FRANCISCO IGARTUA ROVIRA: HERMANDAD DE NUESTRA SEÑORA DE ARATZAZU DE LIMA 1612-2012

«También la providencia fue bondadosa conmigo, al haberme permitido -poniendo a parte estos años que acabo de relatar- escribir siempre en periódicos de mi propiedad, sin atadura alguna, tomando los riesgos y las decisiones dictadas por mi conciencia en el tono en que se me iba la pluma, no siempre dentro de la mesura que tanto gusta a la gente limeña. Fundé Caretas y Oiga, aunque ésta tuvo un primer nacimiento en noviembre de 1948, ocasión en la que también conté con la ayuda decisiva de Doris Gibson, mi socia, mi colaboradora, mi compañera, mi sostén en Caretas, que apareció el año 50. Pero éste es asunto que he tocado ampliamente en un ensayo sobre la prensa revisteril que publiqué años atrás y que, quién sabe, reaparezca en esta edición con algunas enmiendas y añadiduras». FRANCISCO IGARTUA - «ANDANZAS DE UN PERIODISTA MÁS DE 50 AÑOS DE LUCHA EN EL PERÚ - OIGA 9 DE NOVIEMBRE DE 1992»

«Cierra Oiga para no prostituir sus banderas, o sea sus ideales que fueron y son de los peruanos amantes de las libertades cívicas, de la democracia y de la tolerancia, aunque seamos intolerantes contra la corrupción, con el juego sucio de los gobernantes y de sus autoridades. El pecado de la revista, su pecado mayor, fue quien sabe ser intransigente con su verdad» FRANCISCO IGARTUA – «ADIÓS CON LA SATISFACCIÓN DE NO HABER CLAUDICADO», EDITORIAL «ADIÓS AMIGOS Y ENEMIGOS», OIGA 5 DE SEPTIEMBRE DE 1995

«Siendo la paz el más difícil y, a la vez, el supremo anhelo de los pueblos, las delegaciones presentes en este Segundo Congreso de las Colectividades Vascas, con la serena perspectiva que da la distancia, respaldan a la sociedad vasca, al Gobierno de Euskadi y a las demás instituciones vascas en su empeño por llevar adelante el proceso de paz ya iniciado y en el que todos estamos comprometidos.» FRANCISCO IGARTUA - TEXTO SOMETIDO A LA APROBACION DE LA ASAMBLEA Y QUE FUE APROBADO POR UNANIMIDAD - VITORIA-GASTEIZ, 27 DE OCTUBRE DE 1999.

«Muchos más ejemplos del particularismo vasco, de la identidad euskaldun, se pueden extraer de la lectura de estos ajados documentos americanos, pero el espacio, tirano del periodismo, me obliga a concluir y lo hago con un reclamo cara al futuro. Identidad significa afirmación de lo propio y no agresión a la otredad, afirmación actualizada-repito actualizada- de tradiciones que enriquecen la salud de los pueblos y naciones y las pluralidades del ser humano. No se hace patria odiando a los otros, cerrándonos, sino integrando al sentir, a la vivencia de la comunidad euskaldun, la pluralidad del ser vasco. Por ejemplo, asumiendo como propio -porque lo es- el pensamiento de las grandes personalidades vascas, incluido el de los que han sido reacios al Bizcaitarrismo como es el caso de Unamuno, Baroja, Maeztu, figuras universales y profundamente vascas, tanto que don Miguel se preciaba de serlo afirmando «y yo lo soy puro, por los dieciséis costados». Lo decía con el mismo espíritu con el que los vascos en 1612, comenzaban a reunirse en Euskaletxeak aquí en América» - FRANCISCO IGARTUA - AMERICA Y LAS EUSKALETXEAK - EUSKONEWS & MEDIA 72.ZBK 24-31 DE MARZO 2000

lunes, 19 de noviembre de 2012

HERMANDAD DE NUESTRA SEÑORA DE ARATZAZU DE LIMA 1612-2012

Euskalkultura.com

EUSKAL DIASPORA ETA KULTURA (BETA)

Limako Arantzazuko Anaidiak artxibo historikoak berreskuratuzospatu du bere IV. mendeurrena

2012/11/15

Iragan ostegunean, azaroaren 6ean, Liman Arantzazuko Amaren Anaidiaren sorreraren IV. Mendeurrena ospatu zen. Peruko euskaltzale talde batek 2012an berreskuratu du azken urteetan ahantzita izan zen elkarte historikoa eta berriz ere jarri du abian. Elkartearen sorreraren laurehungarren urtebetetzea kari, Anaidiak nazioarteko mintegi bat egin du Liman eta artxibo eta dokumentu historikoak berreskuratzeko egiten ari den lana ezagutarazi du. Lan horren parte da fondoen digitalizazioa eta hainbat dokumenturen berrargitalpena, adibidez elkartearen estatutuak eta Limako Arantzazuko Amari errezatzen zitzaion bederatziurrena euskaraz.

Lima, Peru. Limako Arantzazuko Amaren Anaidiak bere sorreraren 400 urteak ospatu zituen iragan azaroaren 6ean, Peruko hiriburuan egin zen nazioarteko mintegi batekin. Ekitaldien barruan, elkartearen artxibo historikoei buruzko liburua aurkeztu zen.

Ekitaldion antolatzailea Anaidia birsortu eta berriz ere abian jarri duen euskal perutar historialari eta aditu taldea izan da. Egitasmoan lagundu dute, besteak beste, Limako San Martin de Porres Unibertsitateak, Riva Agüero Institutuak, Euskal Herriko Unibertsitateak, Oiga aldizkariko "Editorial Periodística Oiga" fondoak eta Txileko Santiagoko Eusko Etxeak (Gernikako Arbolaren kimu bat emanez).

Lehen pausoa

Laugarren mendeurreneko ekitaldien artean euskaldunek Perun izan duten presentziari buruzko nazioarteko mintegia egin zen Liman. Horrez gain, Anaidia bere artxibo historikoak berreskuratzen eta gordetzen egiten ari den lanaren berri eman zen, eta lan horren emaitzekin argitaratuko den liburuaren nondik-norakoak azaldu ziren. Liburuaren koordinatzailea Euskal Herriko Unibertsitateko irakasle Oscar Alvarez Gila historialaria da.

Egitasmoaren sustatzaile eta Anaidia berpiztearen eta berriz legeztatzearen arduradunetakoa den Jhon Bazan Aguilar-ek EuskalKultura.com-i azaldu dionez, hau "lehenengo pauso bat baino ez da gure arbasoek Liman utzi ziguten ondarean berreskuratzeko bidean".

Iturriak sakabanatuta

"Gure lehenengo pausoa dokumentazio iturriak finkatzea izan zen. Sakabanatuta zeuden, elkarrekin harremanik gabe. Urteetako lanaren buruan iturri hauetara heltzea lortu genuen, Kofradiako kideen ondorengoen familia ezagunen laguntzari esker. Ondoren, hainbat bilduma pribatuetako artxiboak eskuratu ahal izan genituen, eta horrela digitalizatzen joan garen materiala osatu ahal izan dugu", azaldu dio Bazanek EuskalKultura.com-i.

Ikerketa horretan azaldu den beste datuetako batek, Kofradiaren azken mende honi buruzko funtzioamendua ere ikutzen du, dokumentuak agertu baitira elkartea 1899an eta 1911ean bizirik zegoela frogatzen dutenak, aurretik XIX. mendeko bigarren erdian desagertu zela pentsatzen baitzen.

Artxiboak gordetzen dituzten erakundeak honakoak dira: Sociedad de Beneficencia de Lima Metropolitana, Limako San Frantziskoren Komentua, Ocopako San Frantziskoren Komentua, Limako Artzapezpikutegia, Peruko Artxibategi Nazionala eta Peruko Liburutegi Nazionala.

Lursaila berreskuratu

Artxiboen ikerkuntza prozesuak hainbat ezusteko ekarri zituen, horien artean "1865a arte elkartearena izan zen 1.632 hektareako lursail bat berreskuratzea. Hori gertakari historikoa izan da Liman, eta gure ustez Euskadirentzako ere", adierazi du Bazanek.

Anaidiaren hurrengo pausoa Limako erdigune historikoan elkartearena izan zen lokal bat erostea da, bertan Kofradiaren artxibo historiko digitalizatua gordetzeko eta mundu osoko ikerlarientzat eskuragarri jartzeko.

Laugarren Mendeurreneko ekitaldiak amaitzeko, Gernikako Arbolaren kimu bat landatu zuen Anaidiak Limako San Martin de Porres Unibertsitatean. Txileko Santiagoko Euzko Etxeak eman zuen dohaintzan kimua, eta Anaidiko iturriek elkartearen birsortzearen ikur bezala hartu dute. Ekitaldian kofradiako kideak, historialariak eta hiriko hainbat agintari izan ziren.